coreana

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko.ɾeˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín coreana, masculín coreanu ; plural femenín coreanes, masculín coreanos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Corea.
  2. (Xentiliciu) Dientru d'un contestu, habitante de Corea del Norte o de Corea del Sur.
  3. coloquial Persona qu'inmigró a la zona minera d'Asturies.

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de coreanu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ku.ɾeˈa.nə ]; catalán occidental [ ko.ɾeˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín coreana, masculín coreà; plural femenín coreanes, masculín coreans

  1. (Xentiliciu) Coreana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de coreà.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko.ɾeˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín coreana, masculín coreano; plural femenín coreanas, masculín coreanos

  1. (Xentiliciu) Coreana (habitante).
  2. (Xentiliciu) Norcoreana, surcoreana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de coreano.

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ kɔ.ɾeˈa.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín coreana, masculín coreano; plural femenín coreanas, masculín coreanos

  1. (Xentiliciu) Coreana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de coreano.

Referencies[editar]


Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ku.ɾeˈa.no ]

Sustantivu[editar]

singular femenín coreana, masculín coreana; plural femenín coreanas, masculín coreanas

  1. (Xentiliciu) Coreana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de corean.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ko.ɾɛˈɐ.nɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín coreana, masculín coreano; plural femenín coreanas, masculín coreanos

  1. (Xentiliciu) Coreana (habitante).
  2. (Xentiliciu) Norcoreana, surcoreana (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de coreano.

Referencies[editar]