dios
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
![]() |
Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈdjos ]
Etimoloxía: Del llatín deus.
Sustantivu[editar]
singular masculín dios, femenín diosa; plural masculín y femenín dioses
- (Mitoloxía y relixón) Ser fabulosu con poderes sobrenaturales que ye oxetu de cultu por una relixón o creyencia.
Sinónimos
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
«dios»: ser fabulosu sobrenatural oxetu de cultu
Consulta na Wikipedia l'artículu tocante a «dios».
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Aragonés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈdjos ]
Sustantivu[editar]
singular masculín dios, femenín diosa; plural masculín dioses, femenín diosas
- (Mitoloxía y relixón) Dios (deidá).
Sinónimos
Referencies[editar]
- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈdjos ]
«dios»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
singular masculín dios, femenín diosa; plural masculín dioses, femenín diosas
- (Mitoloxía y relixón) Dios (deidá).
Sinónimos
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Categoríes:
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Mitoloxía y relixón (asturianu)
- Asturianu-Aragonés
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Occitanu
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Aragonés-Asturianu
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Mitoloxía y relixón (aragonés)
- Español-Asturianu
- Pallabres españoles con rexistru sonoru
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Mitoloxía y relixón (español)