Saltar al conteníu

eta

De Wikcionariu
Mira tamién: êta, -eta

Asturianu

[editar]
Alfabetu griegu

zeta

theta
Η η
Griegu clásicu: ἦτα
Artículu de wikipedia sobro eta

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈe.ta ]
(rexistru)
Anagrama: ate, até, tea

Sustantivu

[editar]

femenín singular eta; plural etes

  1. (Escritura) Séptima lletra del alfabetu griegu, qu'equival a la e llarga (ē) del llatín, y que se representa por «Η» (mayúscula) y «η» (minúscula).

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ ˈɛ.tə ]
  • catalán occidental [ ˈe.ta ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular eta; plural etes

  1. (Escritura) Eta (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈe.ta ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular eta; plural etas

  1. (Escritura) Eta (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈe.ta ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular eta; plural etas

  1. (Escritura) Eta (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
  • Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235. Páxina web.


Inglés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • inglés británicu [ ˈiːtə ]
(rexistru)
  • inglés americanu [ ˈeɪtə ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular eta; plural etas

  1. (Escritura) Eta (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈɛ.tɐ ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular eta; plural etas

  1. (Escritura) Eta (nome de lletra).

Referencies

[editar]


Vascu

[editar]

Sustantivu

[editar]
  1. (Escritura) Eta (nome de lletra).

Conxunción

[editar]
  1. Y, conxunción copulativa.

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.
  • Euskaltzaindiaren HiztegiaDiccionariu de la Real Academia de la Llingua Vasca. Consulta online.