y

De Wikcionariu
Saltar a navegación Saltar a la gueta
Mira tamién: Y

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]

Pronome[editar]

Etimoloxía: Del llatín illi.


singular -y; plural -yos
  1. Clíticu de tercer persona que sustitúi o fai referencia a un complementu indireutu.

Usu

  • Escríbese siempres con guión delantre.
-y

Variantes dialectales

Pallabres rellacionaes

Conxunción[editar]

Etimoloxía: Del llatín et.


  1. Emplégase pa xuntar pallabres o elementos, sumando una a otra.

Otres formes

  • ya occidentalismu

Traducciones[editar]


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]

Conxunción[editar]

  1. Y.

Pallabres rellacionaes


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ i ]
Etimoloxía: Del llatín ibi (ehí).

Pronome[editar]

  1. Pronome átonu alverbial que sustitúi o fai referencia a un aditamentu (non introducíu pola preposición de).
  2. Pronome átonu alverbial que sustitúi o fai referencia a un suplementu (non introducíu pola preposición de).

Pallabres rellacionaes


Guaraní[editar]

Sustantivu[editar]

  1. Agua (H2O).