Saltar al conteníu

en

De Wikcionariu
Mira tamién: én

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ eŋ ], [ ŋ ]

Etimoloxía

[editar]
  • Del llatín in.

Preposición

[editar]
  1. Emplégase pa dicir el sitiu au se ta.
  2. Emplégase pa dicir el sitiu au se va.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.


Afrikaans

[editar]

Conxunción

[editar]
  1. Y.


Catalán

[editar]

Etimoloxía

[editar]
  • «en» como artículu: del llatín domine.
  • «en» como pronome: del llatín inde.
  • «en» como preposición: del llatín in.

Artículu

[editar]

en m. (apostr. n'), f. na~la

  1. Forma d'artículu personal que s'usa enantes del nome d'una persona.

Sinónimos[editar]

Pronome

[editar]
  1. Pronome átonu alverbial que sustitúi un complementu direutu de cantidá.
  2. Pronome átonu alverbial que sustitúi un aditamentu introducíu pola preposición de.
  3. Pronome átonu alverbial que sustitúi un suplementu introducíu pola preposición de.

Términos rellacionaos[editar]

Preposición

[editar]
  1. En (indicando au se ta).


Danés

[editar]

Artículu

[editar]

masculín y femenín en, neutru et

  1. Un, una.

Axetivu

[editar]
  1. Un, numberal.

Otres formes[editar]


Español

[editar]

Preposición

[editar]
  1. En (indicando au se ta).


Francés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɑ̃ ]

Etimoloxía

[editar]
  • «en» como pronome: del llatín inde.
  • «en» como preposición: del llatín in.

Pronome

[editar]
  1. Pronome átonu alverbial que sustitúi un complementu direutu de cantidá.
  2. Pronome átonu alverbial que sustitúi un aditamentu introducíu pola preposición de.
  3. Pronome átonu alverbial que sustitúi un suplementu introducíu pola preposición de.

Términos rellacionaos[editar]

Preposición

[editar]
  1. En (indicando au se ta).


Gallegu

[editar]

Preposición

[editar]
  1. En (indicando au se ta).

Términos rellacionaos[editar]


Inglés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈɛn ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular en; plural ens

  1. (Escritura) Ene (nome de lletra).

Referencies

[editar]
  • The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.


Neerlandés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ɛn ], [ ən ]

Conxunción

[editar]
  1. Y.