ne

Mira tamién: né, Ne

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ˈne ]

Interxeición

Etimoloxía: Del asturianu nena.

1. Pallabra que s'emplega pa dirixise a una muyer.

Pallabres rellacionaes

• nina; ho, hom, nin.

Albanés

Pronunciación y silabación: [ ˈnɛ ]

Pronome

1. Nós, pronome pa la primer persona plural.

Catalán

Pronome

ne (apostr. 'n)

1. Pronome átonu alverbial que sustitúi un complementu direutu de cantidá.
2. Pronome átonu alverbial que sustitúi un aditamentu introducíu pola preposición de.
3. Pronome átonu alverbial que sustitúi un suplementu introducíu pola preposición de.

Pallabres rellacionaes

• en; hi

Francés

Pronunciación y silabación: [ nə ]

«ne»

(rexistru)

Alverbiu

1. (Alverbiu de negación) Nun, alverbiu pa negar el verbu, acompañáu de la partícula pas o d'otres con sentíu negativu.

Pallabres rellacionaes

• pas; non

Italianu

Pronome

1. Pronome átonu alverbial que sustitúi un complementu direutu de cantidá.
2. Pronome átonu alverbial que sustitúi un aditamentu introducíu pola preposición di.
3. Pronome átonu alverbial que sustitúi un suplementu introducíu pola preposición di.

Rumanu

Pronome

1. Nos, pronome átonu pa la primer persona plural.

Serbiu

Pronunciación y silabación: [ ne ]

Alverbiu

1. (Alverbiu de negación) Non.
2. (Alverbiu de negación) Nun.

Otres formes

• Cirílicu: не

Antónimos

• da