nin

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈniŋ ]

Conxunción[editar]

Etimoloxía: Del llatín nec.


  1. Y non; pallabra pa xunir dos o más elementos negativos o negaos.

Otres formes

  • ñin

Traducciones y equivalencies[editar]

Interxeición[editar]

Etimoloxía: Apócope del diminutivu de nenu > nenín.


masculín nin, femenín nina

  1. Pallabra pa dirixise a una persona moza, (anque tamién pue usase pa persones vieyes).

Pallabres rellacionaes

Usu

  • Nunca inicia la frase.

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.

Gallegu[editar]

Conxunción[editar]

  1. Nin.