nina
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
![]() |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈni.na ]
Etimoloxía: Apócope del diminutivu de nena > nenina.
Interxeición[editar]
femenín nina, masculín nin
- Pallabra pa dirixise a una persona moza, (anque tamién pue usase pa persones vieyes).
Pallabres rellacionaes
Usu
- Nunca inicia la frase.
Traducciones[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.
Aymara[editar]
Sustantivu[editar]
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈni.nə ]; catalán occidental [ ˈni.na ]
Sustantivu[editar]
femenín singular nina; plural nines
Sinónimos
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Occitanu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈni.no ]
«nina»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
femenín singular nina; plural ninas
Sinónimos
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈni.nɐ ]
Forma de verbu[editar]
Quechua de Cusco[editar]
Sustantivu[editar]
Categoríes:
- Interxeiciones asturianes
- Asturianu-Gallegu
- Aymara-Asturianu
- Sustantivos aymara
- Química (aymara)
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos femeninos catalanes
- Occitanu-Asturianu
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos femeninos occitanos
- Portugués-Asturianu
- Formes de verbos portugueses
- Quechua de Cusco-Asturianu
- Sustantivos en quechua de Cusco
- Química (quechua de Cusco)