fortune teller

De Wikcionariu

Inglés[editar]

Pronunciación y silabación: inglés británicu [ ˈfɔːt͡ʃuːnˌtɛlə(ɹ) ]; inglés americanu [ ˈfoɹt͡ʃunˌtɛlɚ ], [ ˈfoɹt͡ʃənˌtɛlɚ ]

(rexistru)

Llocución sustantiva[editar]

singular fortune teller; plural fortune tellers

  1. (Mitoloxía y relixón) Adivín, adivina, vidente.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.