adivina
Mira tamién: adiviña |
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ a.ðiˈβi.na ]
«adivina» (rexistru)
Sustantivu[editar]
singular femenín adivina, masculín adivín ; plural femenín adivines, masculín adivinos
- (Mitoloxía y relixón) Persona que diz predicir el futuru, que diz poder adivinar los asocedíos futuros.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
- adivinación, aldovinación; adivinar, aldovinar, augurar, predicir, presaxar; quiromancia, cartomancia, taró
Traducciones y equivalencies[editar]
«adivina»: persona que prediz, qu'adivina coses futures
Forma de verbu[editar]
- Tercer persona singular del presente d'indicativu d'adivinar.
- Forma singular pal imperativu d'adivinar.
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: [ a.ðiˈβi.na ]
Sustantivu[editar]
singular femenín adivina, masculín adivino; plural femenín adivinas, masculín adivinos
- (Mitoloxía y relixón) Adivina.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Categoríes:
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Mitoloxía y relixón (asturianu)
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Formes de verbos asturianos
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Mitoloxía y relixón (español)