adivina

De Wikcionariu
Mira tamién: adiviña

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.ðiˈβi.na ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín adivina, masculín adivín ; plural femenín adivines, masculín adivinos

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que diz predicir el futuru, que diz poder adivinar los asocedíos futuros.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma de verbu[editar]

  1. Tercer persona singular del presente d'indicativu d'adivinar.
  2. Forma singular pal imperativu d'adivinar.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ a.ðiˈβi.na ]

Sustantivu[editar]

singular femenín adivina, masculín adivino; plural femenín adivinas, masculín adivinos

  1. (Mitoloxía y relixón) Adivina.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.