augur

De Wikcionariu
Mira tamién: àugur

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ awˈɣuɾ ]

(rexistru)

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular augur; plural augures

  1. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Na Roma antigua, sacerdote que dicía ver los asocedíos futuros observando'l comportamientu de los animales, les sos coraes, señales en cielu, o otros acontecimientos.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín y femenín augur ; plural masculín y femenín augures

  1. (Mitoloxía y relixón) Persona que diz predicir el futuru, que diz poder adivinar los asocedíos futuros.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Sustantivu (3)[editar]

masculín singular augur; plural augures

  1. Señal o sensación que s'interpreta como daqué, positivo o negativo, que va pasar nel futuru.
  2. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Fechu de ver o predicir supuestamente asocedíos futuros per aciu de medios sobrenaturales o máxicos; predicción fecha por un sacerdote augur o sacerdotesa pitonisa.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones y equivalencies[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ awˈɣuɾ ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular augur; plural augures

  1. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín y femenín augur; plural masculín y femenín augures

  1. (Mitoloxía y relixón) Augur, adivín, vidente.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ awˈɣuɾ ]; con "gheada" [ awˈħuɾ ]

Sustantivu[editar]

masculín singular augur; plural augures

  1. (Mitoloxía y relixón) Augur, adivín, vidente.
  2. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]


Inglés[editar]

Pronunciación y silabación: inglés británicu [ ˈɔː.ɡə ]; inglés americanu [ ˈɔ.ɡɚ ]

(rexistru)
(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular augur; plural augurs

  1. (Mitoloxía y relixón) Augur, adivín, vidente.
  2. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Verbu[editar]

to augur; 3a. p.s. presente augurs; pretéritu augured; participiu augured; xerundiu auguring

  1. Augurar, pronosticar, presentir.
  2. (Mitoloxía y relixón) Augurar, presaxar, profetizar.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • The American Heritage Dictionary; Houghton Mifflin Company, Nueva York, 2004 (4a. edición). ISBN: 0-440-23701-7. Consulta on-line.
  • The Merriam-Webster Dictionary; Merriam-Webster, Incorporated, 2023. Consulta on-line.