augure

Mira tamién: áugure

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ awˈɣu.ɾe ]

Forma de verbu

1. Primer persona singular del presente de suxuntivu d'augurar.
2. Tercer persona singular del presente de suxuntivu d'augurar.
3. Forma singular de cortesía pal imperativu, afirmáu o negáu, d'augurar.

Francés

Pronunciación y silabación: [ o.ɡyʁ ]

«augure»

(rexistru)

«un augure»

(rexistru)

Etimoloxía

• pa 1: Del llatín augur, col significáu d'«augur».
• pa 2: Del llatín augurium, col significáu d'«auguriu».

Sustantivu (1)

masculín singular augure; plural augures

1. (Mitoloxía y relixón) Augur, adivín, vidente.
2. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos

• [1] devin, voyant, prophète
• [2] aruspice ~ haruspice, prophète; femenín sibylle, pythie, pythonisse

Pallabres rellacionaes

• divination, prédiction; augurer, deviner, prédire, présager, vaticiner

Sustantivu (2)

masculín singular augure; plural augures

1. Auguriu, presentimientu, conxetura.
2. (Mitoloxía y relixón) Auguriu, presaxu, profecía, adivinación.

Sinónimos

• [1] prédiction, présage, pressentiment
• [2] présage, prophétie, divination

Pallabres rellacionaes

• [1] augurer, prédire, pressentir
• [2] augurer, présager, deviner, prophétiser

Referencies

• Dictionnaire de l’Académie française. 9^e édition. Académie française. Consulta on-line.
• Le Trésor de la langue française informatisé (1971-1994). Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales. Consulta on-line.

Vascu

Sustantivu

1. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos

• profeta, sibila, pitonisa

Pallabres rellacionaes

• igarpen, iragarpen; igarri, iragarri

Referencies

• Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.