Saltar al conteníu

augure

De Wikcionariu
Mira tamién: áugure


Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ awˈɣu.ɾe ]

Forma de verbu

[editar]
  1. Primer persona singular del presente de suxuntivu d'augurar.
  2. Tercer persona singular del presente de suxuntivu d'augurar.
  3. Forma singular de cortesía pal imperativu, afirmáu o negáu, d'augurar.


Francés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ o.ɡyʁ ]

(rexistru)
(rexistru)

Etimoloxía

[editar]

Sustantivu (1)

[editar]

masculín singular augure; plural augures

  1. (Mitoloxía y relixón) Augur, adivín, vidente.
  2. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

masculín singular augure; plural augures

  1. Auguriu, presentimientu, conxetura.
  2. (Mitoloxía y relixón) Auguriu, presaxu, profecía, adivinación.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dictionnaire de l’Académie française. 9e édition. Académie française. Consulta on-line.
  • Le Trésor de la langue française informatisé (1971-1994). Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales. Consulta on-line.

Vascu

[editar]

Sustantivu

[editar]
  1. (Mitoloxía y relixón), (Historia) Augur (sacerdote).

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.