fou
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfow ]
Sustantivu[editar]
femenín singular fou; plural fous
- (Botánica) occidentalismu Fayucu.
Sinónimos
- occidentalismu foi
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈfow ]
Forma de verbu[editar]
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ fu ]
«fou»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular fou; plural fous
- (Zooloxía) Mazcatu, cofre (familia Sulidae).
Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]
singular masculín fou, femenín folle; plural masculín fous, femenín folles
Otres formes[editar]

- fol → Úsase esta forma pal masculín singular, en llugar de fou, énte pallabra qu'entama por vocal o hache muda: «un fol espoir».
Referencies[editar]
- Le Petit Robert. Dictionnaire de la langue française; Dictionnaires Le Robert, Paris, 2003. ISBN: 2-85036-826-1. Versión on-line.
- Larousse - Dictionnaires Larousse français monolingue et bilingues en ligne. Éditions Larousse. Consulta on-line.
- Dictionnaire des Sciences Animales; Christian Meyer, Montpellier, France, 2023. Versión on-line.