Saltar al conteníu

frente

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈfɾe(ŋ)n.te ]
(rexistru)

Etimoloxía

[editar]

Sustantivu (1)

[editar]

femenín singular frente; plural frentes

  1. (Anatomía) Parte de la cara que ta enriba les ceyes.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Sustantivu (2)

[editar]
Frente del palaciu de la Xunta Xeneral del Principáu d'Asturies.

masculín singular frente; plural frentes

  1. (Arquiteutura) La cara esterior d'un edificiu onde s'afaya la entrada principal.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈfɾen.te ]

Etimoloxía

[editar]

Sustantivu (1)

[editar]

femenín singular frente; plural frentes

  1. (Anatomía) Frente.

Sustantivu (2)

[editar]

masculín o femenín singular frente; plural frentes

  1. (Arquiteutura) Fachada principal, frontispiciu.

Sinónimos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.

Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ ˈfɾẽ.tə ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular frente; plural frentes

  1. (Arquiteutura) Fachada principal d'un edificiu, frontispiciu.

Sinónimos[editar]

Referencies

[editar]