güeriata

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɣweˈɾja.ta ]
Etimoloxía: De (La) Güeria + sufixu -atu.

Sustantivu[editar]

singular femenín güeriata, masculín güeriatu ; plural femenín güeriates, masculín güeriatos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Güeria, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de güeriatu.

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.