blimeína
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ bli.meˈi.na ]
Etimoloxía: De Blimea + sufixu -ín.
Sustantivu[editar]
singular femenín blimeína, masculín blimeín ; plural femenín blimeínes, masculín blimeínos
- (Xentiliciu) Habitante de la población de Blimea, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.
Pallabres rellacionaes[editar]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de blimeín.
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.