güeriatu

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɣweˈɾja.tu ]
Etimoloxía: De (La) Güeria + sufixu -atu.

Sustantivu[editar]

singular masculín güeriatu, femenín güeriata; plural masculín güeriatos, femenín güeriates

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Güeria, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]

singular masculín güeriatu, femenín güeriata, neutru güeriato; plural masculín güeriatos, femenín güeriates

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Güeria, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.