Saltar al conteníu

güeriatu

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɣweˈɾja.tu ]
Etimoloxía: De (La) Güeria + sufixu -atu.

Sustantivu

[editar]

singular masculín güeriatu, femenín güeriata; plural masculín güeriatos, femenín güeriates

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Güeria, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín güeriatu, femenín güeriata, neutru güeriato; plural masculín güeriatos, femenín güeriates

  1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Güeria, nel conceyu de Samartín del Rei Aurelio.

Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.