individu

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: [ in.diˈβi.ðu ], [ in.diˈvi.ðu ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular individu; plural individus

  1. (Bioloxía) Individuu, exemplar, espécime.
  2. Individuu, persona.

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín individu, femenín indivídua ; plural masculín individus, femenín indivídues

  1. coloquial Individuu, fulanu, puntu.

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.


Francés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɛ̃.di.vi.dy ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

masculín singular individu; plural individus

  1. (Bioloxía) Individuu, exemplar, espécime.
  2. Individuu, persona.
  3. coloquial Individuu, individua, fulanu, puntu.

Sinónimos