individu
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: [ in.diˈβi.ðu ], [ in.diˈvi.ðu ]
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular individu; plural individus
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín individu, femenín indivídua ; plural masculín individus, femenín indivídues
Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ɛ̃.di.vi.dy ]
«un individu»
(rexistru)
Sustantivu[editar]
masculín singular individu; plural individus
- (Bioloxía) Individuu, exemplar, espécime.
- Individuu, persona.
- coloquial Individuu, individua, fulanu, puntu.