individuo

De Wikcionariu
Mira tamién: indivíduo

Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ in.diˈβi.ðwo ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular individuo; plural individuos

  1. (Bioloxía) Individuu, exemplar, espécime.
  2. Individuu, persona.

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín individuo, femenín individua; plural masculín individuos, femenín individuas

  1. coloquial Individuu, fulanu, puntu.

Sinónimos

Referencies[editar]

  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ in.diˈβi.ðwo ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular individuo; plural individuos

  1. (Bioloxía) Individuu, exemplar, espécime.
  2. Individuu, persona.

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín individuo, femenín individua; plural masculín individuos, femenín individuas

  1. coloquial Individuu, fulanu, puntu.

Sinónimos

Referencies[editar]