italià
![]() |
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ i.tə.ɫiˈa ]; catalán occidental [ i.ta.ɫiˈa ]
«italià» catalán occidental
(rexistru)
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín italià, femenín italiana ; plural masculín italians, femenín italianes
- (Xentiliciu) Italianu (habitante).
Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]
masculín singular italià ensin plural
- (Llingüística) Italianu, llingua italiana.
Axetivu[editar]
singular masculín italià, femenín italiana; plural masculín italians, femenín italianes
- (Xentiliciu) Italianu, d'Italia.
- (Filoloxía) Italianu, de la llingua italiana.
Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.