Saltar al conteníu

italiana

De Wikcionariu
Mira tamién: italiană

Asturianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.taˈlja.na ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italianu ~ italián; plural femenín italianes, masculín italianos

  1. (Xentiliciu) Habitante d'Italia.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italianu ~ italián.

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.taˈlja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italiano ; plural femenín italianas, masculín italianos

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italiano.

Referencies

[editar]
  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.


Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ i.tə.ɫiˈa.nə ]
  • catalán occidental [ i.ta.ɫiˈa.na ]
(rexistru)

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italià; plural femenín italianes, masculín italians

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italià.

Referencies

[editar]
  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.taˈlja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italiano; plural femenín italianas, masculín italianos

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italiano.

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.taˈlja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italiano; plural femenín italianas, masculín italianos

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italiano.

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.


Italianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.taˈlja.na ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italiano; plural femenín italiane, masculín italiani

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italiano.

Referencies

[editar]
  • Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication. Consulta on-line.
  • Grande Dizionario Hoepli Italiano di Aldo Gabrielli, La Repubblica & Hoepli Editore. Consulta on-line.


Occitanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ i.taˈlja.no ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italian; plural femenín italianas, masculín italians

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italian.

Referencies

[editar]


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • portugués européu [ i.tɐ.liˈɐ.nɐ ]

Sustantivu

[editar]

singular femenín italiana, masculín italiano; plural femenín italianas, masculín italianos

  1. (Xentiliciu) Italiana (habitante).

Términos rellacionaos[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular d'italiano.

Referencies

[editar]