Saltar al conteníu

Italia

De Wikcionariu
Mira tamién: Itália, Itàlia, Itàłia, italià

Asturianu

[editar]
Llocalización d'Italia.

Pronunciación

[editar]
  • [ iˈta.lja ]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]

singular femenín «Italia»

  1. (Topónimu) País mediterraneu européu que llenden Francia, Suiza, Austria y Eslovenia y los enclaves de San Marín y Ciudá del Vaticanu, siendo la so capital Roma.

Términos rellacionaos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «italianu» y otres.
  • Cartafueyos normativos. Nomes de los países del mundu y de les sos capitales y xentilicios; Academia de la Llingua Asturiana, 2010, Uviéu; ISBN: 978-84-8168-500-8.

Ver tamién

[editar]


Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ iˈta.lja ]

Nome propiu

[editar]

singular femenín «Italia»

  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]


Corsu

[editar]

Nome propiu

[editar]
  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ iˈta.lja ]

Nome propiu

[editar]

singular femenín «Italia»

  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «italiano».
  • Ortografía de la lengua española; Real Academia Española & Asociación de Academias de la Lengua Española, 2010, ISBN: 978-84-670-3426-4.


Gallegu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ iˈta.lja ]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]

singular femenín «Italia»

  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «italiano».
  • DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «italiano».


Italianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ iˈta.li.a ]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]

singular femenín «Italia»

  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication. Consulta on-line.
  • Grande Dizionario Hoepli Italiano di Aldo Gabrielli, La Repubblica & Hoepli Editore. Consulta on-line. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «italiano».


Piamontés

[editar]

Nome propiu

[editar]
  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]


Rumanu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ iˈta.li.a ]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]

singular femenín «Italia»

  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]


Sicilianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]
  1. (Topónimu) Italia.

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]


Vascu

[editar]

Pronunciación

[editar]
(rexistru)

Nome propiu

[editar]

singular «Italia»

  1. (Topónimu) Italia.

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.
  • Euskaltzaindiaren HiztegiaDiccionariu de la Real Academia de la Llingua Vasca. Consulta online. OBSERVACIÓN: Dientro de la definición pa «italiar».
  • Munduko estatuen izenak, herritarren izenak, hizkuntza ofizialak eta hiriburuak; Euskaltzaindia, 2019. Consulta PDF on-line.