llaniscu
Apariencia
Asturianu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ ʎaˈnis.ku ]
Etimoloxía: De Llanes + sufixu -iscu.
Sustantivu
[editar]singular masculín llaniscu, femenín llanisca; plural masculín llaniscos, femenín llanisques
- (Xentiliciu) Habitante del conceyu o de la ciudá de Llanes.
Términos rellacionaos[editar]
- andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu; Lln
Axetivu
[editar]singular masculín llaniscu, femenín llanisca, neutru llanisco; plural masculín llaniscos, femenín llanisques
- (Xentiliciu) Relativo al conceyu o a la ciudá de Llanes.
Términos rellacionaos[editar]
- andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, peredanu, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu; Lln
Referencies
[editar]- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.