peredanu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ pe.ɾeˈða.nu ]
Etimoloxía: De (La) Pereda + -anu.
Sustantivu[editar]
singular masculín peredanu, femenín peredana; plural masculín peredanos, femenín peredanes → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de La Pereda, nel conceyu de Llanes.
Pallabres rellacionaes[editar]
- llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu
Axetivu[editar]
singular masculín peredanu, femenín peredana, neutru peredano; plural masculín peredanos, femenín peredanes → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al llugar de La Pereda, nel conceyu de Llanes.
Pallabres rellacionaes[editar]
- llaniscu; andriniegu, ardisanu, barrucanu, borbollés, caldueñanu, caleyanu, carriliegu, celorianu, merenchu, navizu, pancarín/pancaretu, parragués, poícu, porruanu, posadín, sanrocudu, valmorianu
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.