Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ʎow.ɾoˈsi.na ]
Etimoloxía: De Llouru + -ín.

Sustantivu[editar]

singular femenín llourosina, masculín llourosín ; plural femenín llourosines, masculín llourosinos → términu non incluyíu nel DALLA

(Xentiliciu) Habitante del llugar de Llouru, nel conceyu de Pravia.

Sinónimos[editar]

llouriza

Pallabres rellacionaes[editar]

praviana; couriana

Forma d’axetivu[editar]

Forma femenina singular de llourosín.

Referencies[editar]

Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.