Saltar al conteníu

loro

De Wikcionariu
Mira tamién: Loro

Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈlo.ɾo ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular loro; plural loros

  1. (Ornitoloxía) Papagayu, loru.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.


Español

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈlo.ɾo ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular loro; plural loros

  1. (Ornitoloxía) Papagayu, loru.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.


Italianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈlo.ro ]

Pronome

[editar]
  1. Ellos, elles, pronome plural pa la tercer persona.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

invariable loro

  1. So, posesivu pa la tercer persona cuando hai dellos posesores (d'ellos, d'elles).
  2. So, posesivu pa la segunda persona en tratamientu formal, cuando son dellos posesores (de vustedes).

Usu[editar]

  • Úsase tamién como pronome.

Términos rellacionaos[editar]


Vascu

[editar]

Sustantivu

[editar]
  1. (Ornitoloxía) Papagayu, loru.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.
  • Euskaltzaindiaren HiztegiaDiccionariu de la Real Academia de la Llingua Vasca. Consulta online.