Saltar al conteníu

esse

De Wikcionariu

Catalán

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • catalán oriental [ ˈe.sə ]
  • catalán occidental [ ˈe.se ]

Sustantivu

[editar]

femenín singular esse; plural esses

  1. (Escritura) valencianu Ese (nome de lletra).

Otres formes[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.


Italianu

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈes.se ]

Pronome

[editar]
  1. Elles, forma femenina plural d'esso.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]


Mirandés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ˈɛ.s̺ɨ ]

Axetivu

[editar]

singular masculín esse, femenín essa; plural masculín esses, femenín essas

  1. Esi.

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Referencies

[editar]
  • Convenção Ortográfica da Língua Mirandesa, Câmara Municipal de Miranda do Douro & Centro de Linguística da Universidade de Lisboa, 1999. Consulta PDF on-line.


Portugués

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • pal sustantivu: [ ˈɛ.sə ]
  • pal axetivu: [ ˈe.sə ]

Sustantivu

[editar]

masculín singular esse; plural esses

  1. (Escritura) Ese (nome de lletra).

Axetivu

[editar]

singular masculín esse, femenín essa; plural masculín esses, femenín essas

  1. Esi.

Usu[editar]

  • Úsase tamién como pronome.

Términos rellacionaos[editar]