mestra

De Wikcionariu
Mira tamién: mèstra

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈmɛs.tɾə ]; catalán occidental [ ˈmes.tɾa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mestra, masculín mestre; plural femenín y masculín mestres

  1. (Educación), (Oficios y profesiones) Docente, enseñante.
  2. (Educación), (Oficios y profesiones) Maestra (docente d'educación primaria).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.

Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈmɛs.tɾa ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mestra, masculín mestre; plural femenín mestras, masculín mestres

  1. (Educación), (Oficios y profesiones) Docente, enseñante.
  2. (Educación), (Oficios y profesiones) Maestra (docente d'educación primaria).

Sinónimos


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: portugués européu [ ˈmɛʃ.tɾɐ ]; portugués brasilanu [ ˈmɛs.tɾɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín mestra, masculín mestre; plural femenín mestras, masculín mestres

  1. (Educación), (Oficios y profesiones) Docente, enseñante.

Sinónimos