mi
![]() |
Asturianu[editar]
← lambda |
![]() ![]() |
→ ni |
Artículu de wikipedia sobro mi |
Pronunciación y silabación: [ ˈmi ]
Sustantivu (1)[editar]
femenín singular mi; plural mis
- (Escritura) Docena lletra del alfabetu griegu, equivalente a la eme del llatín, y que se representa por «Μ» (mayúscula) y «μ» (minúscula).
Traducciones[editar]
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular mi; plural mis
- (Música) Tercer nota de la escala musical.
Traducciones[editar]
«mi»: nota musical
Pronome[editar]
Etimoloxía: Del llatín mihi.
- Pronome tónicu preposicional pa la primer persona del singular.
Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones[editar]
«mi»: pronome personal
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
- Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.
Catalán[editar]
Sustantivu (1)[editar]
femenín singular mi; plural mis
- (Escritura) Mi.
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular mi; plural mis
- (Música) Mi.
Pronome[editar]
- Mi.
Español[editar]
Sustantivu (1)[editar]
femenín singular mi; plural mis
- (Escritura) Mi.
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular mi; plural mis
- (Música) Mi.
Axetivu[editar]
singular masculín y femenín mi; plural masculín y femenín mis
- Mio.
Sinónimos[editar]

Usu[editar]

- Úsase namás antepuestu al sustantivu qu'acompaña: Mi casa.
Referencies[editar]
- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Francés[editar]
Pronunciación y silabación: [ mi ]
Sustantivu[editar]
masculín invariable mi singular y plural
- (Música) Mi.
Gallegu[editar]
Sustantivu[editar]
masculín singular mi; plural mis
- (Música) Mi.
Axetivu[editar]
- Forma de respeutu pal posesivu mio.
Italianu[editar]
Sustantivu[editar]
masculín invariable mi singular y plural
- (Música) Mi.
Pronome[editar]
- Me, pronome átonu pa la primer persona singular.
Mirandés[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈmi ]
Pronome[editar]
- Mi.
Rumanu[editar]
Pronome[editar]
- Forma apocopada del clíticu îmi.
Serbiu[editar]
Pronunciación y silabación: [ mîː ]
Pronome[editar]
- Nós.
Otres formes[editar]

- Cirílicu: ми
Categoríes:
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos femeninos asturianos
- Escritura (asturianu)
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Sustantivos masculinos asturianos
- Música (asturianu)
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Italianu
- Pronomes asturianos
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Mirandés
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Rumanu
- Catalán-Asturianu
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos femeninos catalanes
- Escritura (catalán)
- Sustantivos masculinos catalanes
- Música (catalán)
- Pronomes catalanes
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos femeninos españoles
- Escritura (español)
- Sustantivos masculinos españoles
- Música (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos epicenos españoles
- Francés-Asturianu
- Sustantivos franceses
- Sustantivos masculinos invariables franceses
- Música (francés)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos gallegos
- Música (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Italianu-Asturianu
- Sustantivos italianos
- Sustantivos masculinos invariables italianos
- Música (italianu)
- Pronomes italianos
- Mirandés-Asturianu
- Pronomes mirandeses
- Rumanu-Asturianu
- Pronomes rumanos
- Serbiu-Asturianu
- Pronomes serbios