occità

De Wikcionariu

Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ uk.siˈta ]; catalán occidental [ ok.siˈta ]

Sustantivu (1)[editar]

masculín singular occità ensin plural

  1. (Llingüística) Occitanu, llingua d'oc.

Sinónimos[editar]

Sustantivu (2)[editar]

singular masculín occità, femenín occitana ; plural masculín occitans, femenín occitanes

  1. (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

Axetivu[editar]

singular masculín occità, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanes

  1. (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
  2. (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
  3. (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).

Sinónimos[editar]

Referencies[editar]

  • Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
  • Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.