occitana
Apariencia
Asturianu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ o(k).θiˈta.na ]
«occitana»
(rexistru)
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occitanu ; plural femenín occitanes, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Habitante d'Occitania (rexón alministrativa francesa).
- (Xeografía) Habitante d'Occitania (metada sur de Francia).
Traducciones y equivalencies
[editar]«occitana»: habitante d'Occitania (rexón alministrativa)
«occitana»: habitante de la zona sur de Francia
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular d'occitanu.
Referencies
[editar]- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Aragonés
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ ok.θiˈta.na ]
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occitano ~ occitán; plural femenín occitanas, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]Referencies
[editar]- Aragonario. Diccionario castellano/aragonés; Proyecto LINGUATEC & Gobierno de Aragón. Páxina web.
- Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.
Catalán
[editar]
Pronunciación
[editar]- catalán oriental [ uk.siˈta.nə ]
- catalán occidental [ ok.siˈta.na ]
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occità; plural femenín occitanes, masculín occitans
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular d'occità.
Referencies
[editar]- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.
Español
[editar]
Pronunciación
[editar]- non seseante [ ok.θiˈta.na ]; seseante [ ok.siˈta.na ]
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occitano; plural femenín occitanas, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular d'occitano.
Referencies
[editar]- Diccionario de la Real Academia Española; Real Academia Española, 2014, 23ª edición ISBN: 9788467041897. Versión on-line.
Gallegu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ ɔk.θiˈta.na ]; seseante [ ɔk.siˈta.na ]
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occitano; plural femenín occitanas, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular d'occitano.
Referencies
[editar]- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega. Consulta on-line.
- DIGALEGO. Dicionario de galego; Xunta de Galicia & Ir Indo Edicións, S.L., 2004-2013. Consulta on-line.
Occitanu
[editar]
Pronunciación
[editar]- [ utsiˈta.no ]
«occitana»
(rexistru)
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occitan; plural femenín occitanas, masculín occitans
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular d'occitan.
Referencies
[editar]- Diccionari General de la Lenga Occitana; Academia Occitana, 2008-2023. Diccionariu on-line; PDF on-line.
- Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians; Joan de Cantalausa & Institut d'Estudis Occitans, 2002-2006. Consulta on-line.
- Diccionari Ortografic, Gramatical e Morfologic de l'Occitan (segon los parlars lengadocians); Josiana Ubaud, Éditions Trabucaire, 2011. ISBN: 978-2-84974-125-2.
Portugués
[editar]
Pronunciación
[editar]- portugués européu [ ɔk.siˈtɐ.nɐ ]
Sustantivu
[editar]singular femenín occitana, masculín occitano; plural femenín occitanas, masculín occitanos
- (Xentiliciu) Occitana (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitana (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Sinónimos[editar]
- [2] occitânica
Términos rellacionaos[editar]
Forma d’axetivu
[editar]- Forma femenina singular d'occitano.
Referencies
[editar]- Infopédia. Dicionários Porto Editora; Porto Editora 2003-2021. Páxina del diccionariu on-line.
- Dicionário Priberam da Língua Portuguesa; Priberam Informática, S.A. Páxina del diccionariu on-line.
Categoríes:
- Pallabres asturianes con rexistru sonoru
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Xeografía (asturianu)
- Formes d'axetivos asturianos
- Sustantivos aragoneses
- Sustantivos xenéricos aragoneses
- Xentiliciu (aragonés)
- Xeografía (aragonés)
- Formes d'axetivos aragoneses
- Sustantivos catalanes
- Sustantivos xenéricos catalanes
- Xentiliciu (catalán)
- Xeografía (catalán)
- Formes d'axetivos catalanes
- Sustantivos españoles
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Xeografía (español)
- Formes d'axetivos españoles
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Xeografía (gallegu)
- Formes d'axetivos gallegos
- Pallabres occitanes con rexistru sonoru
- Sustantivos occitanos
- Sustantivos xenéricos occitanos
- Xentiliciu (occitanu)
- Xeografía (occitanu)
- Formes d'axetivos occitanos
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos xenéricos portugueses
- Xentiliciu (portugués)
- Xeografía (portugués)
- Formes d'axetivos portugueses