occitán

Mira tamién: occitan, Occitan

Aragonés

Pronunciación

• [ ok.θiˈtan ]

Sustantivu (1)

masculín singular occitán ensin plural

1. (Llingüística) Occitanu, llingua d'oc.

Otres formes

• occitano

Sinónimos

• luenga d'oc ~ lengua d'oc

Términos rellacionaos

• occitanico

Sustantivu (2)

singular masculín occitán ~ occitano, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanas

1. (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
2. (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

Otres formes

• occitano

Términos rellacionaos

• occitanico

Axetivu

singular masculín occitán ~ occitano, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanas

1. (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
2. (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
3. (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).

Otres formes

• occitano

Sinónimos

• occitanico

Referencies

• Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.