Saltar al conteníu

occitán

De Wikcionariu
Mira tamién: occitan, Occitan

Aragonés

[editar]

Pronunciación

[editar]
  • [ ok.θiˈtan ]

Sustantivu (1)

[editar]

masculín singular occitán ensin plural

  1. (Llingüística) Occitanu, llingua d'oc.

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Sustantivu (2)

[editar]

singular masculín occitán ~ occitano, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanas

  1. (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

Otres formes[editar]

Términos rellacionaos[editar]

Axetivu

[editar]

singular masculín occitán ~ occitano, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanas

  1. (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
  2. (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
  3. (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).

Otres formes[editar]

Sinónimos[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa, Edacar nº 14, Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés, Zaragoza, 2024. ISSN 1988-8139. Ochobre de 2024. Consulta PDF on-line.