Saltar al conteníu

occitan

De Wikcionariu
Mira tamién: Occitan, occitán

Francés

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɔk.si.tɑ̃ ]

«occitan»(rexistru)

Sustantivu

[editar]

masculín singular occitan ensin plural

  1. (Llingüística) Occitanu, llingua d'oc.

Sinónimos

Axetivu

[editar]

singular masculín occitan, femenín occitane; plural masculín occitans, femenín occitanes

  1. (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
  2. (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
  3. (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).

Pallabres rellacionaes

Occitanu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ut.siˈta ]

«occitan»(rexistru)

Sustantivu (1)

[editar]

masculín singular occitan ensin plural

  1. (Llingüística) Occitanu, llingua d'oc.

Sinónimos

Sustantivu (2)

[editar]

singular masculín occitan, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanas

  1. (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
  2. (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).

Axetivu

[editar]

singular masculín occitan, femenín occitana; plural masculín occitans, femenín occitanas

  1. (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
  2. (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
  3. (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).
Sacáu de «https://ast.wiktionary.org/w/index.php?title=occitan&oldid=263043»