occitano
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ o(k).θiˈta.no ]
Forma d’axetivu[editar]
- Forma neutra d'occitanu.
Español[editar]
Pronunciación y silabación: non seseante [ ok.θiˈta.no ]; seseante [ ok.siˈta.no ]
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular occitano ensin plural
Sinónimos
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín occitano, femenín occitana; plural masculín occitanos, femenín occitanas
- (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Axetivu[editar]
singular masculín occitano, femenín occitana ; plural masculín occitanos, femenín occitanas
- (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
- (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).
Sinónimos
- [1, 3] occitánico
Gallegu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ɔk.θiˈta.no ]; seseante [ ɔk.siˈta.no ]
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular occitano ensin plural
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín occitano, femenín occitana; plural masculín occitanos, femenín occitanas
- (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Axetivu[editar]
singular masculín occitano, femenín occitana; plural masculín occitanos, femenín occitanas
- (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
- (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).
Portugués[editar]
Pronunciación y silabación: portugués brasilanu [ ˌok.si.ˈtɐ.nu ]
Sustantivu (1)[editar]
masculín singular occitano ensin plural
Sinónimos
Sustantivu (2)[editar]
singular masculín occitano, femenín occitana; plural masculín occitanos, femenín occitanas
- (Xentiliciu) Occitanu (habitante d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (habitante d'Occitania -zona sur de Francia).
Sinónimos
- [2] occitânico
Axetivu[editar]
singular masculín occitano, femenín occitana; plural masculín occitanos, femenín occitanas
- (Filoloxía) Occitanu, de la llingua occitana.
- (Xentiliciu) Occitanu (d'Occitania -rexón alministrativa).
- (Xeografía) Occitanu (d'Occitania -zona sur de Francia).
Sinónimos
- [1, 3] occitânico
- Formes d'axetivos asturianos
- Español-Asturianu
- Sustantivos españoles
- Sustantivos masculinos singulares españoles
- Llingüística (español)
- Sustantivos xenéricos españoles
- Xentiliciu (español)
- Xeografía (español)
- Axetivos españoles
- Axetivos xenéricos españoles
- Filoloxía (español)
- Gallegu-Asturianu
- Sustantivos gallegos
- Sustantivos masculinos ensin plural gallegos
- Llingüística (gallegu)
- Sustantivos xenéricos gallegos
- Xentiliciu (gallegu)
- Xeografía (gallegu)
- Axetivos gallegos
- Axetivos xenéricos gallegos
- Filoloxía (gallegu)
- Portugués-Asturianu
- Sustantivos portugueses
- Sustantivos masculinos singulares portugueses
- Llingüística (portugués)
- Sustantivos xenéricos portugueses
- Xentiliciu (portugués)
- Xeografía (portugués)
- Axetivos portugueses
- Axetivos xenéricos portugueses
- Filoloxía (portugués)