pallabreru

Asturianu

Pallabreros de deportes de la Oficina de Normalización Llingüística del Conceyu Xixón.

Pronunciación

• [ pa.ʎaˈβɾe.ɾu ]

«pallabreru»

(rexistru)

Sustantivu

masculín singular pallabreru; plural pallabreros

1. (Llingüística) El conxuntu de pallabres d'una llingua, d'una persona, d'una rexón o d'una actividá.
2. (Filoloxía) Llibru o manual que recueye un determináu conxuntu de pallabres d'una llingua o campu semánticu.
3. Llista ordenada de pallabres que s'inclúi nun llibru o manual.

Otres formes

• palabreru

Sinónimos

• [1] vocabulariu, léxicu
• [2] vocabulariu, léxicu, diccionariu
• [3] vocabulariu, léxicu, glosariu

Traducciones y equivalencies

«pallabreru»: conxuntu de pallabres d'una llingua, d'una actividá

Catalán: vocabulari (ca) Español: vocabulario (es)

«pallabreru»: llibru, manual d'un conxuntu de pallabres

Catalán: vocabulari (ca) Español: vocabulario (es)

«pallabreru»: llista de pallabres

Catalán: vocabulari (ca) Español: vocabulario (es)

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.