Saltar al conteníu

pitín

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]
Pitinos de marigarcía nel ñeru pidiendo pola comida.

Pronunciación

[editar]
  • [ piˈtiŋ ]
(rexistru)

Forma de sustantivu

[editar]
  1. Forma diminutiva de pitu.

Sustantivu

[editar]

singular masculín pitín, femenín pitina; plural masculín pitinos, femenín pitines

  1. (Ornitoloxía) Cría d'un páxaru, d'una ave; la cría machu.

Sinónimos[editar]

Traducciones y equivalencies

[editar]

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
  • Diccionario General de la Lengua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Editorial Prensa Asturiana, 2002-2004, Uviéu; ISBN: 84-87730-86-8. Versión on-line.
  • Diccionariu Temáticu Asturianu; Ramón d'Andrés, Alborá Llibros Ediciones, 1991, Xixón; ISBN: 84-87562-06-X.