ríu

Mira tamién: riu

Asturianu

Pronunciación

• [ ˈri.u ]

Sustantivu

masculín singular ríu; plural ríos

1. (Xeografía) Corriente d'agua, normalmente dulce, que cuerre p'abaxo per tierra dende un güeyu, una masa de xelu o un llagu, terminando n'otra corriente d'agua, na mar o nun llagu.

Traducciones y equivalencies

«ríu»: corriente d'agua

Aragonés: río (an) Catalán: riu (ca) Español: río (es) Esperanto: rivero (eo) Francés: fleuve (fr), rivière (fr) Gallegu: río (gl)

Inglés: river (en) Mirandés: riu (mwl) Náhuatl clásicu: atoyatl (nci) Occitanu: riu (oc) Portugués: rio (pt) Vascu: ibai (eu)

Forma de verbu

singular masculín ríu, femenín rida, neutru río; plural masculín ríos, femenín ríes

1. Participiu de rir.

Usu

• Úsase tamién como axetivu.

Referencies

• Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.

Ver tamién

• Consulta l'artículu de Wikipedia.