rostru

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈros.tɾu ]
Etimoloxía: Del llatín rostrum.

Sustantivu[editar]

masculín singular rostru; plural rostros

  1. (Anatomía) Parte delantera de la cabeza, la cara, nun ser humanu.
  2. Falta de vergüenza, descaru nel comportamientu.
    El to hermanu tien munchu rostru, siempre ta pidiendo dineru y llueu nunca nun lo vuelve.

Sinónimos

Pallabres rellacionaes

Traducciones y equivalencies[editar]