De Wikcionariu
Mira tamién: se, , Se

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈse ]

Forma de verbu[editar]

  1. Forma singular del imperativu de ser.
  2. Primer persona singular del presente d'indicativu de saber.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈse ]

Forma de verbu[editar]

  1. Forma singular del imperativu de ser.
  2. Primer persona singular del presente d'indicativu de saber.


Gallegu[editar]

Sustantivu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈsɛ ]


femenín singular ; plural sés

  1. (Arquiteutura), (Cristianismu) Catedral.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma de verbu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈse ]


  1. Forma singular del imperativu de ser.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈs̺ɛ ]

Sustantivu[editar]

femenín singular ; plural sés

  1. (Arquiteutura), (Cristianismu) Catedral.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈsɛ ]

Sustantivu[editar]

femenín singular ; plural sés

  1. (Arquiteutura), (Cristianismu) Catedral.

Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]