sebarga
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ seˈβaɾ.ɣa ]
Etimoloxía: De Sebarga.
Sustantivu[editar]
singular femenín sebarga, masculín sebargu ; plural femenín sebargues, masculín sebargos
- (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de Sebarga, nel conceyu Amieva.
Sinónimos[editar]
Pallabres rellacionaes[editar]
- avisinia, carbeta, samartiniega, sameta, sanromaniega; d'usu lliterariu y cultista amievense
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de sebargu.
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.