sebarguina

Asturianu

Vista de Sebarga.

Pronunciación y silabación: [ se.βaɾˈɣi.na ]
Etimoloxía: De Sebarga + sufixu -ín.

Sustantivu

singular femenín sebarguina, masculín sebarguín ; plural femenín sebarguines, masculín sebarguinos

1. (Xentiliciu) Habitante de la parroquia de Sebarga, nel conceyu Amieva.

Sinónimos

• sebarga

Pallabres rellacionaes

• avisinia, carbeta, samartiniega, sameta, sanromaniega; d'usu lliterariu y cultista amievense

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de sebarguín.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.