serantegu

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈte.ɣu ]
Etimoloxía: De Serantes + -egu.

Sustantivu

singular masculín serantegu, femenín serantega; plural masculín serantegos, femenín serantegues → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

Sinónimos

• serantín

Pallabres rellacionaes

• tapiegu; camposu/salaviegu, mantaregu

Traducciones

Traducciones

Gallegu: serantego (gl), serantín (gl)

Axetivu

singular masculín serantegu, femenín serantega, neutru serantego; plural masculín serantegos, femenín serantegues → términu non incluyíu nel DALLA

1. (Xentiliciu) Relativo al llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.

Sinónimos

• serantín

Pallabres rellacionaes

• tapiegu; camposu/salaviegu, mantaregu

Traducciones

Traducciones

Gallegu: serantego (gl), serantín (gl)

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.