serantegu
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ se.ɾa(ŋ)nˈte.ɣu ]
Etimoloxía: De Serantes + -egu.
Sustantivu[editar]
singular masculín serantegu, femenín serantega; plural masculín serantegos, femenín serantegues → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.
Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín serantegu, femenín serantega, neutru serantego; plural masculín serantegos, femenín serantegues → términu non incluyíu nel DALLA
- (Xentiliciu) Relativo al llugar de Serantes, nel conceyu de Tapia.
Sinónimos[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Traducciones[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.