turca

De Wikcionariu

Asturianu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turcu ; plural femenín turques, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Habitante de Turquía.

Sinónimos

Traducciones y equivalencies[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turcu.


Aragonés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turco.


Catalán[editar]

Pronunciación y silabación: catalán oriental [ ˈtuɾ.kə ]; catalán occidental [ ˈtuɾ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turc; plural femenín turques, masculín turcs

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turc.


Español[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turco.


Gallegu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.ka ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turco.


Mirandés[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.kɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca , masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turco.

Occitanu[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtyɾ.ko ]

(rexistru)

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turc; plural femenín turcas, masculín turcs

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turc.


Portugués[editar]

Pronunciación y silabación: [ ˈtuɾ.kɐ ]

Sustantivu[editar]

singular femenín turca, masculín turco; plural femenín turcas, masculín turcos

  1. (Xentiliciu) Turca (habitante).

Pallabres rellacionaes

Forma d’axetivu[editar]

  1. Forma femenina singular de turco.