valencià
![]() |
Catalán[editar]
Pronunciación y silabación: catalán oriental [ bə.ɫən.siˈa ], [ və.ɫən.siˈa ]; catalán occidental [ ba.ɫen.siˈa ], [ va.ɫen.siˈa ]
«valencià» catalán occidental
(rexistru)
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín valencià, femenín valenciana ; plural masculín valencians, femenín valencianes
- (Xentiliciu) Valencianu, habitante de Valencia (ciudá, provincia, comunidá autónoma o reinu).
Pallabres rellacionaes[editar]

Sustantivu (2)[editar]
masculín singular valencià ensin plural
- (Llingüística) Valencianu, la variedá de catalán de la Comunidá Valenciana.
Pallabres rellacionaes[editar]

Axetivu[editar]
singular masculín valencià, femenín valenciana; plural masculín valencians, femenín valencianes
- (Xentiliciu) Valencianu, de Valencia (ciudá, provincia, comunidá autónoma o reinu).
- (Filoloxía) Valencianu, de la variedá de catalán de la Comunidá Valenciana.
Pallabres rellacionaes[editar]

Referencies[editar]
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8. Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua. Consulta on-line.