valencianu
Saltar a navegación
Saltar a la gueta
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ba.le(ŋ)nˈθja.nu ]
Sustantivu (1)[editar]
singular masculín valencianu, femenín valenciana; plural masculín valencianos, femenín valencianes
- (Xentiliciu) Habitante de la ciudá de Valencia.
- (Xentiliciu) Habitante de la provincia de Valencia.
- (Xentiliciu) Habitante de la Comunidá Valenciana.
- (Xentiliciu), (Historia) Habitante del antiguu reinu de Valencia.
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
«valencianu»: habitante de Valencia (ciudá, provincia, comunidá autónoma o reinu)
|
|
Sustantivu (2)[editar]
masculín singular valencianu ensin plural
- (Llingüística) Denominación que recibe la llingua catalana falada na Comunidá Valenciana.
Sinónimos
Traducciones[editar]
«valencianu»: catalán de la C.V.
|
|
Axetivu[editar]
singular masculín valencianu, femenín valenciana, neutru valenciano; plural masculín valencianos, femenín valencianes
- (Xentiliciu) Relativo a la ciudá de Valencia.
- (Xentiliciu) Relativo a la provincia de Valencia.
- (Xentiliciu) Relativo a la Comunidá Valenciana.
- (Xentiliciu) Relativo al antiguu reinu de Valencia.
- (Filoloxía) Relativo a la variedá de catalán falada na Comunidá Valenciana.
Sinónimos
- [5] catalán
Pallabres rellacionaes
Traducciones[editar]
«valencianu»: de Valencia (ciudá, provincia, comunidá autónoma o reinu)
|
|
«valencianu»: del catalán de la C.V.
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.
Categoríes:
- Sustantivos asturianos
- Sustantivos xenéricos asturianos
- Xentiliciu (asturianu)
- Historia (asturianu)
- Asturianu-Aragonés
- Asturianu-Catalán
- Asturianu-Español
- Asturianu-Francés
- Asturianu-Gallegu
- Asturianu-Inglés
- Asturianu-Occitanu
- Asturianu-Portugués
- Asturianu-Vascu
- Sustantivos masculinos ensin plural asturianos
- Llingüística (asturianu)
- Axetivos asturianos
- Axetivos xenéricos asturianos
- Filoloxía (asturianu)