vuestru
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ˈbwes.tɾu ]
Etimoloxía: Del llatín uoster, y esti de uester.
Axetivu[editar]
singular masculín vuestru, femenín vuestra, neutru vuestro; plural masculín vuestros, femenín vuestres
- Posesivu que correspuende a la segunda persona plural.
Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Llocuciones[editar]

Usu[editar]

- Pue usase tanto antepuestu como pospuestu al sustantivu, y tamién como atributivu y nucleu: la vuestra casa; la casa vuestra; la casa ye vuestra; la vuestra ye vieya.
Traducciones[editar]
«vuestru»: posesivu de 2a. persona plural (vós)
Referencies[editar]
- Gramática de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2001, Uviéu, 3ª edición; ISBN: 84-8168-210-8. Consulta PDF on-line.
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.