xermana
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ʃeɾˈma.na ]
«xermana» (rexistru)
Etimoloxía: Del llatín germana.
Sustantivu[editar]
singular femenín xermana, masculín xermanu ; plural femenín xermanes, masculín xermanos
- (Parentescu) raro Hermana, persona cola que se tien el mesmu pá, la mesma ma, o dambos.
- (Xentiliciu) Habitante de l'antigua rexón centroeuropea de Xermania.
- (Xentiliciu) Persona que pertenez a dalgún de los pueblos orixinaos na antigua rexón centroeuropea de Xermania.
- (Xentiliciu) figuradamente Alemana, habitante d'Alemaña.
Sinónimos[editar]
Traducciones y equivalencies[editar]
«xermana»: habitante de Xermania
«xermana»: persona de los pueblos de Xermania
«xermana»: figuradamente alemana
Forma d’axetivu[editar]
- Forma femenina singular de xermanu.
Referencies[editar]
- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X. Versión on-line.