Saltar al conteníu

ñabeta

De Wikcionariu

Asturianu

[editar]

Pronunciación y silabación: [ ɲaˈβe.ta ]
Etimoloxía: De Ñao + sufixu -etu.

Sustantivu

[editar]

singular femenín ñabeta, masculín ñabetu ; plural femenín ñabetes, masculín ñabetos

  1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Ñao, nel conceyu Cabranes.

Otres formes[editar]

Pallabres rellacionaes[editar]

Forma d’axetivu

[editar]
  1. Forma femenina singular de ñabetu.

Referencies

[editar]
  • Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
  • DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.