gramedina

Asturianu

Pronunciación y silabación: [ ɣɾa.meˈði.na ]
Etimoloxía: De Graméu + sufixu -ín.

Sustantivu

singular femenín gramedina, masculín gramedín ; plural femenín gramedines, masculín gramedinos

1. (Xentiliciu) Habitante del llugar de Graméu, nel conceyu Cabranes.

Otres formes

• gramerina

Sinónimos

• d'usu lliterariu y cultista gramense

Términos rellacionaos

• cabranesa/cabraniega; ñabeta ~ ñaveta, toracense

Forma d’axetivu

1. Forma femenina singular de gramedín.

Referencies

• Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
• DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.