gramedín
Asturianu[editar]
Pronunciación y silabación: [ ɣɾa.meˈðiŋ ]
Etimoloxía: De Graméu + sufixu -ín.
Sustantivu[editar]
singular masculín gramedín, femenín gramedina; plural masculín gramedinos, femenín gramedines
- (Xentiliciu) Habitante del llugar de Graméu, nel conceyu Cabranes.
Otres formes[editar]
Sinónimos[editar]
- d'usu lliterariu y cultista gramense
Pallabres rellacionaes[editar]
Axetivu[editar]
singular masculín gramedín, femenín gramedina, neutru gramedino; plural masculín gramedinos, femenín gramedines
- (Xentiliciu) Relativo al llugar de Graméu, nel conceyu Cabranes.
Otres formes[editar]
Sinónimos[editar]
- d'usu lliterariu y cultista gramense
Pallabres rellacionaes[editar]
Referencies[editar]
- Diccionariu de consultes llingüístiques del asturianu, Ramón d'Andrés Díaz, Ediciones Trabe, 2021, Uviéu; ISBN: 978-84-18286-55-1.
- DGPE - Dictadoloxía Tópica d'Asturies; Luis Casteleiro Oliveros & Ramón de Andrés Díaz (dirs.): Asturies nel Diccionario Geográfico Popular de España. Uviéu: Seminariu de Filoloxía Asturiana (Universidá d’Uviéu). Consulta on-line.